بهرام پروین‌گنابادی ضمن بیان خاطراتی از مرتضی کاخی، احوال این روزهای او را چنین توصیف می‌کند: از صدایش معلوم بود حال جسمش خوب است اما خسته از روزگار و چونان «غریبی آشنا».